๔.เรื่องปัญหาของพระอานนทเถระ

เรื่องปัญหาของพระอานนทเถระ

พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน  ทรงปรารภปัญหาของพระอานนทเถระ  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  สพฺพปาปสฺส  อกรณํ  เป็นต้น

ในสมัยหนึ่ง  พระอานทเถระ  นั่งในที่พักกลางวัน คิดว่า  พระศาสดาตรัสบอกเรื่องราวของพระพุทธเจ้า 7 พระองค์ทุกอย่าง คือ  พระชนนี  พระชนก  การกำหนดพระชนมายุ  ไม้ที่ตรัสรู้  สาวกสันนิบาต  อัครสาวก  อุปัฏฐาก  แต่มิได้ตรัสบอกในเรื่องอุโบสถ   อุโบสถของพระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์จะเหมือนกันหรือไม่  จึงเข้าไปทูลถามพระศาสดา   ก็ได้รับคำตอบว่า  พระพุทธเจ้า  พระนามว่า วิปัสสี  ได้ทรงกระทำอุโบสถในทุก 7 ปี  เพราะพระโอวาทที่พระองค์ทรงประทานแล้วในวันหนึ่งเท่านั้นพอไปได้ 7 ปี  พระพุทธเจ้า  พระนามว่าสิขีและเสสภู  ทรงกระทำอุโบสถในทุกๆ 6 ปี  เพราะพระโอวาทที่พระพุทธเจ้า 2 พระองค์นั้น ทรงประทานในวันหนึ่งเท่านั้นพอไปได้ 6 ปี    พระพุทธเจ้าพระนามว่ากกุสันธะ และ โกนาคมนะ  ได้ทรงกระทำอุโบสถทุกๆ ปี  เพราะพระโอวาทที่พระพุทธเจ้า 2 พระองค์นั้น  ทรงประทานในวันหนึ่งเท่านั้นพอไปได้ปีหนึ่งๆ  พระพุทธจ้า  พระนามว่ากัสสปะ  ได้ทรงกระทำอุโบสถทุกๆ 6 เดือน  เพราะพระโอวาทที่พระองค์ทรงประทานในวันหนึ่งเท่านั้นพอไปได้  6  เดือน  ส่วนโอวาทของพระพุทธเจ้าเหล่านั้น  เป็นอย่างนี้  

 แล้วพระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท  3 พระคาถานี้ว่า

สพฺพปาปสฺส  อกรณํ
กุสลสฺสูปสมฺปทา
สจิตฺตปริโยทปนํ
เอตํ  พุทฺธานสาสนํ ฯ

ความไม่ทำบาปทั้งสิ้น
ความยังกุศลให้ถึงพร้อม
ความทำจิตของตนให้ผ่องใส
นี่เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.

ขนฺตี  ปรมํ  ตโป  ตีติกฺขา
นิพฺพานํ  ปรมํ  วทนฺติ  พุทฺธา
น  หิ  ปพฺพชิโต  ปรูปฆาตี
สมโณ  โหติ  ปรํ  วิเหฐยนฺโต  ฯ

ความอดทนคือความอดกลั้น
เป็นธรรมเผาบาปอย่างยิ่ง
ท่านผู้รู้ทั้งหลาย  ย่อมกล่าวนิพพานว่าเป็นเยี่ยม
ผู้ทำร้ายผู้อื่น  ไม่ชื่อว่าบรรพชิต
ผู้เบียดเบียนผู้อื่นอยู่  ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะ

อนูปวาโท  อนูปฆาโต
ปาฏิโมกฺเข  จ  สํวโร
มตฺตญฺญุตา  จ  ภตฺตสฺมึ
ปนฺตญฺจ  สยนาสนํ
อธิจิตฺเต  จ  อาโยโค
เอตํ  พุทธานสาสนํฯ

ความไม่กล่าวร้าย 1  ความไม่ทำร้าย 1
ความสำรวมในพระปาติโมกข์ 1
ความเป็นผู้รู้ประมาณ  ในอาหาร1

ที่นอนที่นั่งอันสงัด 1
ความประกอบโดยเอื้อเฟื้อในอธิจิต 1
นี่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง  ชนเป็นอันมาก  บรรลุอริยผลทั้งหลาย  มีโสดาปัตติผลเป็นต้น.