๓.เรื่องมาร

เรื่องมาร

พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน  ทรงปรารภมาร  ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  ยสฺส  ปารํ  อปารํ  วา  เป็นต้น

ในกาลครั้งหนึ่ง  มารได้มาเฝ้าพระศาสดา  โดยได้ปลอมตัวเป็นมนุษย์  มาทูลถามพระศาสดาว่า  “พระเจ้าข้า  สถานที่อันพระองค์ตรัสว่า  ฝั่งๆ   อะไรหนอแล ชื่อว่าฝั่งนั่น”   พระศาสดาทรงทราบว่าเป็นมาร  จึงตรัสว่า  “มารผู้มีบาป  ประโยชน์อะไรของท่านด้วยฝั่ง  ฝั่งนั้น  อันผู้มีราคะไปปราศแล้วทั้งหลาย  พึงถึง”

จากนั้น  พระศาสดาตรัสพระธรรมบท  พระคาถานี้ว่า

ยสฺส  ปารํ  อปารํ  วา
ปาราปารํ  น  วิชฺชติ
วีตตฺทรํ  วิสํยุตฺตํ
ตมหํ  พฺรูหิ  พฺราหฺมณํ ฯ

ฝั่งก็ดี  ที่มิใช่ฝั่งก็ดี
ฝั่งและที่มิใช่ฝั่งก็ดี  ไม่มีแก่ผู้ใด
เราเรียกผู้นั้น  ซึ่งมีความกระวนกระวายไปปราศแล้ว
ผู้พรากจากกิเลส  ได้แล้วว่า เป็นพราหมณ์.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง  ชนเป็นอันมาก  บรรลุอริยผลทั้งหลาย  มีโสดปัตต